Afscheid nemen en op avontuur!

Lieve allemaal,

Ik weet het.. Hoog tijd voor een update! Ik heb al te lang niks meer van me laten horen (shame on me!)

Mijn weekje vakantie in Mozambique was geweldig! Het was absoluut een van mijn hoogtepunten hier.

Zondag 24 april hebben we 12 uur gereden om op plaats van bestemming (Tofu) aan te komen. Wanneer we over de grens rijden, zag je al gauw het verschil tussen Swaziland en Mozambique. Mozambique is een stuk minder ontwikkeld; nog erg ouderwets en arm land. Je ziet dit aan de huizen, aan de bevolking en aan de wegen. Desondanks een prachtig land. Veel palmbomen en zandwegen en een prachtig strand, wat vaak bijna een prive strand was voor ons!

Ik heb daar heerlijk genoten van het warme weer, van de activiteiten die ik heb gedaan en uiteraard van de feestjes die we daar hielden. Ik heb gekayakt, gesurfd, gesnorkeld en quadbike gereden. Het eten was ook super lekker! Heerlijke verse vis en het fruit is altijd super rijp. Kortom, de week ging veel te snel voorbij.

De 2 weken daarna was ik weer in Swaziland en heb ik mijn speeltuin gebouwd samen met de andere vrijwilligers in mijn NCP. Dankzij de donaties die ik heb gekregen, kon ik op een andere NCP ook een speeltuin laten bouwen! Dankjulliewel voor de donaties!! Ik probeer een paar foto's up te loaden van het proces en het resultaat :). De kinderen zijn er ongelofelijk blij mee. Ze kunnen nu eindelijk klimmen en schommelen; spelen zoals kinderen horen te spelen. Vorige week vrijdag hebben we een afscheidsfeestje gehouden in onze NCP met de kinderen en heb ik mijn boek met buitenactiviteiten gegeven waar ik samen met Manu keihard aan heb gewerkt. En ze was er erg blij mee! Ik hoop dat ze het nu ook gaat gebruiken...

Na 2 weken vrijwilligerswerk heb ik afscheid moeten nemen van mijn vriendinnetje en van Swaziland. Dat was wel moeilijk. Als je 6 weken intens met z'n 2en optrekt (24uur per dag) en bijna alles met elkaar doet, dan is het des te moeilijker om afscheid te nemen. Swaziland was inmiddels mijn thuis geworden. Elke keer als we een uitstapje maakten, gingen we terug naar onze lodge. Nu moest ik definitief afscheid nemen van de lodge, de staff en het land. Het land waar ik van ben gaan houden en waar ik absoluut nog een keer naar terug ga.

Afgelopen dinsdag zijn we vertrokken op onze 10 daagse trip naar Kaapstad, met nog maar 5 mensen in de groep ( inclusief mijzelf). We begonnen met 10, dus het voelt erg raar dat we nog maar met zo weinig mensen zijn. We rijden elke keer een stuk (soms 3 uur, soms 10 uur) en stoppen dan op een plaats, waar we 1,5 dag blijven. Onze eerste stop was St. Lucia. De stad zelf was niet erg boeiend. Een winkelstraat en verder een mooi strand, waar we geen gebruik van konden maken omdat het de volgende dag de hele dag regende... We hebben een 'hippo cruise' gemaakt in St Lucia en de dag erna reden we door naar Durban. We hebben onze bus moeten inleveren en hebben vanaf nu een taxi en een zogenaamde 'bazbus' (backpackers bus) waar we verder mee reizen. De eerste ervaring met de taxi in Zuid-Afrika was op z'n zachtst 'bijzonder' te noemen. We hadden een taxi besteld om 9uur, maar de taxi chauffeur is van de 'Afrikaanse tijd', waardoor hij ruim 2 uur later (na 11 uur) eindelijk aankwam. Eenmaal buiten stond een tweedehands (of misschien wel 4de hands) busje op ons te wachten. Sorry Dan ik heb geen idee wat voor merk busje, maar hij was oud :-). Met moeite kregen we de spullen in de bus en na 2x met de passagiers deur gooien, was ook deze deur dicht. Met erg weinig ruimte in de passagiers stoelen zaten we dan en konden we eindelijk gaan! Na welgeteld 50 meter gereden te hebben, stopte de vrolijke chauffeur en kwam blij met de mededeling dat we een lekke band hadden. Alle tassen er weer uit, band verwisselen en alle tassen er weer in. Daarna konden we echt gaan. De hele weg heb ik gevreesd voor mijn leven, deze chauffeur haalde links in, haalde rechts in, wanneer het hem te langzaam ging gebruikte hij de vluchtstrook om in te halen. Dat ging godzijdank een tijd goed, totdat een andere Afrikaanse autorijder het zat was en hem probeerde tegen te houden, door langzaam voor hem te rijden op de vluchtstrook. Mijn taxichauffeur had dit helaas niet door, waardoor hij net op het nippertje remde en bijstuurde.. Pfff. Daarna had hij zijn lesje wel geleerd en ging hij netjes in de rij rijden. Na zo'n 1,5 uur stopte hij weer plotseling: lekke band nummer 2. Na 5 uur bereikten we dan eindelijk levend Durban. Ik kon wel lachen om deze trip, in tegenstelling tot de anderen. Weer een ervaring rijker van hoe je niet moet rijden :). In Durban bleven we weer 1,5 dag. We hebben niet zo'n geluk met het weer, want elke keer als we in een plaatsje zijn, gaat het regenen.. Zo ook onze 2de dag in Durban. We gingen naar de 'Marine world' wat een soort dolfinarium, aquarium park was. Daar was ook een waterpretpark, maar omdat het winderig was en regende, gingen we hier maar niet heen. S'avonds hebben we cocktails gedronken in een leuke cocktailbar aan de pier, waar je uit kon kijken over de zee. Vandaag rijden we in de Bazbus (10uur pff) naar een plaatsje in the Wild Coast en zo gaan we elke keer door naar een nieuw plaatsje tot we in Kaapstad (Houtbay) zijn.

Zo nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte! Ik ga proberen om de volgende keer iets eerder te schrijven, maar beloof niks :-).

Liefs!